Meer van bijna alles
8 augustus 2018
Zomercolumn #7 in een reeks van 9 naar aanleiding van het Facto boekje “de Werkplek in 2030”. Ik schreef daar zelf een stukje voor; de afgelopen dagen schreef ik een paar blogs met associaties of kanttekeningen bij de stukjes die mede-auteurs schreven. Vandaag mijmer ik over de inzending van Paul van Rijn en Angelique Korbee van CBRE.
Een complex systeem
De toekomstige werkplek: welke factoren maken nu uit hoe die eruit ziet? Volgens Angelique en Paul zijn dat er heel wat, want het gaat over een complex systeem van mensen, organisatie techniek, gebouw. Ik noteer even:
- Mensen gaan in meer banen tegelijk functioneren
- Mensen worden individualistischer
- In de organisatie is meer flexibiliteit en meer keuzevrijheid
- In het gebouw is er meer variëteit in werkplekken
- Er is ook meer standaardisering
- Meer individuele invulling van de digitale werkomgeving
- Meer technologie, meer apps
- Meer marktwerking en transparantie op, over en rond de werkplek.
Zoals gebruikelijk heel wat meerwerk, maar wat wordt er minder? Geen idee. Is het nu meer Rijnlands organiseren of meer Angelsaksisch? (Nog even nalezen wat het onderscheid ook al weer was? Een leuk onderzoekje van Pieter van der Hoeven[1] helpt je verder). Ik neig naar het Angelsaksische, want dat is ‘meer markt’ ,maar tegelijk zie ik ook de nuance in de CBRE bijdrage. “Het faciliteren van deze verscheidenheid staat op gespannen voet met het streven naar standaardisatie en ruimtelijke efficiëntie”.
Mandaat
De Facility Manager als manusje van alles wordt opgevoerd. Die kan dit wel aan. Verandermanager is hij ook al. En nu komt wat mij enorm aanspreekt in deze bijdrage: naast het geven van die verantwoordelijkheid aan de facility manager – wat MOET er allemaal – is het ook zaak te kijk naar wat MAG, naar het mandaat. Hier lijken Paul en Angelique uit eigen ervaring te spreken. Als facilitaire mensen zijn ze gedreven alleskunners, of op zijn minst hebben ze een bereidwilligheid om alles aan te pakken, ze zien de noodzaak en de mogelijkheden, zijn praktisch en oplossingsgericht. Maar zijn ze geautoriseerd, hebben ze mandaat? Vertrouwen op regels en afspraken is Angelsaksisch, vertrouwen op vertrouwde mensen is Rijnlands.
Samenspel, woordenspel
In die sfeer sluiten Paul en Angelique ook af. De constante is het ‘samenspel van bricks, bytes en behavior’. En we noemen ze steeds in die volgorde omdat het boekje Het Nieuwe werken ontrafeld van Ruurd Baane, Patrick Houtkamp en Marcel Knotter ze in de ondertitel zo ordende. Zou het ons als professionals op andere ‘samenspel’ gedachten brengen als we spreken over:
- Bytes, bricks en behavior
- Behaviour, bricks en bytes
- Behavior , bytes en bricks....
[1] Pieter van der Hoeven (2017) Wie is consequent Angelsaksisch of Rijnlands? Hogeschool InHolland