Trends in werkplekbeleving - Een analyse van de CfPB Indicatoren 2007-2014
April 2014 | Sandra Brunia, Marion Beijer
Om inzicht te krijgen in de prestatie van de werkomgeving, maakt het CfPB gebruik van het wetenschappelijk gefundeerde Werkomgevingsdiagnoseinstrument, kortweg WODI. In de periode 2007 tot en met 2013 is de WODI structureel ingezet bij een diversiteit aan organisaties. Hierdoor is een grote database opgebouwd die inzicht geeft in trends en ontwikkelingen in werkplekbeleving onder medewerkers. Jaarlijks berekenen we een indicator (benchmark) van de gemiddelde tevredenheid en ontevredenheid over verschillende werkomgevingsaspecten waaraan organisaties zich kunnen spiegelen. Dit rapport geeft een overzicht van de meest opvallende ontwikkelingen in deze jaarlijkse CfPB Indicatoren. De indicatoren zijn inmiddels gebaseerd op 105 cases met 14980 respondenten.
Enkele opvallende resultaten:
- De spreiding tussen de beste en slechtste cases is bij de helft van de aspecten toegenomen. Mogelijk is dit te verklaren doordat in 2013 er voornamelijk combikantoren met flexibel gebruik zijn geëvalueerd. Mensen in een nieuw kantoor zijn vaak meer uitgesproken (zowel positief als negatief).
- Aspecten die door de jaren heen vaak op de agenda komen als knelpunten zijn: binnenklimaat, archief en opslagmogelijkheden, privacy, concentratiemogelijkheden. Veelal hangen deze zaken samen met technische aspecten voor een gebouw. Vaak wordt wel in alle facetten voldaan aan de norm, maar zijn medewerkers toch ontevreden. Er lijkt een discrepantie tussen de eisen en de beleving van deze werkomgevingsaspecten.
- Een aantal werkomgevingsaspecten hangen sterk samen met de gepercipieerde productiviteit: de concentratiemogelijkheden, privacy, het comfort van de werkplek, de openheid en transparantie van de werkomgeving en de hoeveelheid en diversiteit van de plekken en ruimten.
- In 2007 onderzochten we nog grotendeels werkomgevingen met vaste werkplekken, in 2013 waren dat bijna alleen nog maar werkomgevingen met flexibel werkplekgebruik. Met name de laatste twee jaar is deze verschuiving sterk te noemen. Organisaties vragen zich af of ze op de goede weg zitten, wat er beter kan en of een (geheel) open werkomgeving wel de beste balans biedt tussen efficiency en effectiviteit. Kunnen we deze beweging verwachten: van traditioneel gesloten cellen kantoor met vaste werkplekken, via open werkomgevingen naar een variant waarin geslotenheid de boventoon voert, maar werkplekken wel flexibel gebruikt worden?