Uitwerking

Werkplekken kunnen onderverdeeld worden in overlegplekken en werkplekken. Binnen deze groepen kunnen plekken afgesloten of open zijn. Op een afgesloten werkplek wordt in stilte gewerkt, zonder door anderen gestoord te worden. Op een afgesloten overlegplek worden persoonlijke gesprekken gevoerd. De open werkplekken liggen vrij in de ruimte en kunnen door halfhoge muurtjes van elkaar gescheiden zijn. Ze geven een open karakter aan een omgeving, maar er zal altijd enig rumoer van andere gebruikers zijn. Naast de werk- en overlegplekken zijn er in elk kantoor ook faciliteiten.

Een paar voorbeelden

Een uitgebreid overzicht met uitleg van alle typen werk- en overlegplekken is te vinden in de WerkplekWijzer.

Welke soorten en aantallen werk- en overlegplekken een organisatie nodig heeft is hoofdzakelijk afhankelijk van de activiteiten en werkprocessen binnen die organisatie. Het CfPB instrument PACT (Plekken en ACTiviteiten) kan ondersteuning bieden aan dit besluitvormingsproces. PACT berekent op basis van activiteitenprofielen en kaders zoals aantal medewerkers, mate van benutting en gebruik, de beschikbare ruimte of indeling van teams op etages, en mogelijke (toekomst)scenario’s hoeveel soorten en aantallen plekken een organisatie nodig heeft in haar werkomgeving. Aan de hand van deze berekeningen kan men het gesprek aangaan over de invulling van een huisvestingsconcept.

Klik hier voor meer informatie over PACT.

Werkplektypen variëren in functie. Sommige van die functies kunnen elkaar versterken, andere kunnen elkaar juist in de weg zitten. Een open overlegruimte dicht in de buurt van een concentratieruimte of stiltewerkplek is geen gunstige indeling. Het geluid en de bewegingen op de ene plek stoort de medewerker op de andere, waardoor de functionaliteit van de concentratieruimte vermindert. Bij het indelen van werkplektypen t.o.v. elkaar is het dus van belang om niet alleen te kijken naar voldoende diversiteit in het aanbod voor de medewerkers en een afwisselende werkomgeving, maar vooral de functies van de (werk)plektypen in het oog te houden.

Vaak denkt men nog dat eens de implementatie afgerond is, medewerkers er als ‘automatisch’ correct mee zullen omgaan. In de realiteit is dit echter niet het geval. Een innovatief huisvestingsconcept vraagt een grote gedragsverandering van de gebruikers van het kantoor. Een goede ondersteuning van deze verandering kan er voor zorgen dat medewerkers niet terugvallen in ‘oude gedragspatronen’. Tijdens de implementatie is aandacht nodig voor het gebruik van de nieuwe werkomgeving. Daarna is sturing op dit gebruik van belang. Het kan helpen om samen een beperkt aantal duidelijke regels af te spreken, inclusief de afspraak hoe deze gehandhaafd gaan worden. Promovenda Christina Wessels van de Rotterdam School of Management stelt dat vrijheid en tijd voor medewerkers om zich een nieuwe werkmodus aan te leren noodzakelijk is om activity-based werken te laten slagen.